دختر دانش آموز صورتی زشت داشت .دندان هایی نامتناسب با گونه هایش ، موهای کم پشت و رنگ چهره ای تیره ... روز اولی که به مدرسه ما آمد ، هیچ دختری حاضر نبود کنار او بنشیند . نقطه مقابل او دختر زیبا رو و پولداری بود که مورد توجه همه قرار داشت .او در همان روز اول مقابل تازه وارد ایستاد و از او پرسید : میدونی زشت ترین دختر این کلاسی ؟!                                     یک دفعه کلاس از خنده ترکید ...    بعضی ها هم اغراق آمیزتر می خندیدند اما تازه وارد با نگاهی مملو از مهربانی و عشق در جوابش جمله ای گفت که موجب شد در همان روز اول ، احترام ویژه ای در میان همه و از جمله من پیدا کند : اما عزیزم ، بر عکس من ، تو زیبا و جذاب هستی ... او با همین یک جمله نشان داد که قابل اطمینان ترین فردی است که می توان به او اعتماد کرد و لذا کار به جایی رسید که برای اردوی آخر هفته همه می خواستند با او هم گروه باشند ... او برای هر کسی نام مناسبی انتخاب کرده بود :به یکی از دبیران ، لقب خوش اخلاق ترین معلم دنیا و به مستخدم هم محبوب ترین یاور دانش آموزان را داده بود . ویژگی برجسته او در تعریف و تمجید هایش از دیگران بود که واقعا به حرف هایش ایمان داشت و دقیقا به جنبه های مثبت فرد اشاره می کرد . ذات خداوند اقتضای آن را دارد که به هر موجودی بیش از آنچه عیب می دهد ، کارایی و نقاط مثبت بدهد . پس با نگرش مثبت به دیگران نگاه کنیم تا نیمه پر و نقاط مثبت آنان را ببینیم. یادمان نرود که با نگرش منفی می توان در کامل ترین افراد هزاران نقص پیدا کرد .